سرفصل های نوشتار
حرف اول در این آموزش
ماده 76 قانون تأمین اجتماعی به شرایط بازنشستگی می پردازد. افرادی که 50 سال تمام و 30 سال پرداخت حق بیمه داشته باشند می توانند درخواست بازنشستگی را به سازمان تأمین اجتماعی ارائه دهند. البته در تبصره 1 ماده 76 بیان شده که این مدت برای خانم ها 45 سال سن و 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه میباشد.
در قانون برنامه پنجم اشاره شده بود که بیمه شدگانی که دارای 35 سال سابقه پرداخت حق بیمه بدون شرایط سنی هستند یا 30 سال سابقه پرداخت بازنشستگی با 50 سال سن برای مردان و 45 سال سن برای زنها، 2 سال آخر میانگین حقوقشان ضرب در مدت سابقه تقسیم بر عدد 30 می شود، مبلغ مستمری برای بیمه شدگان به دست می آید. بیمه شده خودش باید به سازمان تأمین اجتماعی مراجعه کند و درخواست بازنشستگی را به سازمان تأمین اجتماعی ارائه بدهد که بتواند از ماده 76 قانون تأمین اجتماعی مستمری بهره مند شود. کارفرمایان ما در صورتی می توانند درخواست بازنشستگی بدهند بدون تقاضای بیمه شده، که 5 سال از سن بازنشستگی گذشته باشد، یعنی مردان 65 سال سن و زنها دارای 60 سال سن باشند. در این صورت کارفرما می تواند بدون تقاضای بیمه شده درخواست بازنشستگی بدهد.
دوره جامع مدیریت مالی حرفه ای
افرادی که در چند کارگاه حق بیمه پرداخت می کنند، مثل معلمین، استادان دانشگاه، پزشکان، یا افرادی هستند که از اول وقت، صبح تا ظهر برای یک کارگاه کار می کنند و بعدازظهر در کارگاه دیگر کار می کنند، مبنای بازنشستگی اینها در ماده 34 قانون تأمین اجتماعی، هر کارگاه حق بیمه این فرد را جدا پرداخت می کند. حداقل دستمزد سال 1398، 1530000 تومان است، 7 برابرش می شود 11200000 تومان، یعنی تا سقف 11200000 تومان می تواند برای فردی که در چند کارگاه کار کرده، حق بیمه پرداخت شود. در زمان بازنشستگی کارگاه اول ، میانگین دستمزد 2 سال آخر را، سازمان تأمین اجتماعی محاسبه می کند، ضرب در مدت سابقه، تقسیم بر عدد 30 می کند و این می شود مستمری کارگاه اول.
اگر در کارگاه دوم هم کار بکند، میانگین دستمزد 2 سال آخر، ضرب در مدت سابقه، تقسیم بر عدد 30 می شود مستمری کارگاه دوم. مستمری کارگاه اول و مستمری کارگاه دوم با هم جمع می شود و این می شود مستمری این فرد که می تواند از سازمان تأمین اجتماعی دریافت کند.
قانون سازمان تأمین اجتماعی منع دارد، این افراد نمی توانند در کارگاه های مشمول قانون کار اشتغال داشته باشند، مستمری شان قطع می شود. برای این دسته افراد که مستمری شان قطع می شود، چنانچه در کارگاه ها اشتغال به کار داشته باشند، مستمری قطع شود، 2 سال، 3 سال، 4 سال کار کرده اند، مجدداً تقاضا بدهند، می توانند مجدداً از مستمری بازنشستگی استفاده کنند.
ماده 96 قانون تأمین اجتماعی اشاره کرده، مستمری که اول دریافت می کرده، مثلاً اگر سال 90 مستمری دریافت می کرده، و سال 94 سر کاررفته است، مستمری اش قطع شده، در سال 90، مستمری اولیه این فرد، افزایش سال های 91، 92، 93 و 94 به او داده می شود و کارگاه جدید اگر 2 سال هم کار کرده باشد، میانگین 2 سال آخر گرفته می شود، ضرب در مدت سابقه، تقسیم بر عدد 30 می شود، با آن مستمری اولیه اش جمع می شود، مستمری ثانویه، هر دو با هم مبلغ مستمری جدیدش به دست می آید.
در تبصره 3 قانون تأمین اجتماعی، افرادی که 35 سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند، بدون شرایط سنی می توانند درخواست بازنشستگی بدهند، در تبصره 4 ماده 76، اشاره شده به خانم هایی که 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند، این افراد می توانند با 42 سال سن، یعنی خانم ها با 42 سال سن و 20 سال سابقه، درخواست بازنشستگی کنند. تبصره 4 ماده 76 برای خانم ها این استثنا را آورده است که با 42 سال سن و به بالا و حداقل 20 سال سابقه می توانند درخواست بازنشستگی بکنند و از مزایای بازنشستگی استفاده کنند.
افرادی که دارای بیماری ها هستند یا حوادثی در کارگاه برایشان اتفاق می افتد و شرایط ماده 76 را ندارند، چنانچه یک روز سابقه داشته باشند، چنانچه با بیماری یا حادثه ای که برایشان اتفاق افتاده، نتوانند سر کار بروند و پزشک معالج، تشخیص دهد که این فرد از کار افتاده است، کمیسیون های پزشکی در سازمان تأمین اجتماعی تشکیل می شود، چنانچه در کمیسون های پزشکی درصد از کار افتادگی این فرد را 67% و به بالا بزنند، این فرد می تواند از مستمری استفاده کند، حتی با یک روز سابقه پرداخت حق بیمه.
چنانچه افرادی باشند که بیماری غیر از ناشی از کار داشته باشند، بیماری های عادی یا عمل های جراحی داشته باشند ، با گواهی پزشک معالج، این افراد قادر به انجام کار نیستند، و می توانند با مراجعه به سازمان تأمین اجتماعی درخواست ازکار افتادگی بدهند در کمیسیون های پزشکی سازمان شرکت کنند و کمیسیون های پزشکی چنانچه تشخیصی دهند که نامبرده قادر به انجام کار نیست، برای این افراد هم مستمری برقرار می شود.
نحوه مستمری همان محاسبه ای است که در ماده 77 قانون تأمین اجتماعی آمده، میانگین 2 سال آخر گرفته می شود، ضرب در مدت سابقه، تقسیم بر عدد 30، و این می شود میزان دریافتی آن فرد. در خصوص افرادی که زیر 67% یعنی بین 33% تا 66% در کمیسیون های پزشکی درصد از کار افتادگی می گیرند، این افراد از کار افتاده جزئی می شوند و می توانند یک مبلغی به عنوان مستمری از تأمین اجتماعی دریافت کنند که این می بایست حوادث ناشی از کار باشد، فرمول محاسبه اش هم به این شکل است که باز همان ماده 77 قانون تأمین اجتماعی به آن اشاره کرده، میانگین دستمزد 2 سال آخر، ضرب در مدت سابقه، تقسیم بر عدد 30 می شود و ضرب در درصد از کار افتادگی، اگر چنانچه کمیسیون های پزشکی برای این فرد 45% زده باشد ضرب در 45 می شود.
بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور، اشاره دارد به تبصره 2 ماده 76، افرادی که 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه به صورت متوالی دارند و 25 سال به صورت متناوب دارند و در مشاغلی کار می کنند که این مشاغل، مشاغل سخت و زیان آور است، این افراد می توانند با مراجعه به اداره کار و رفاه اجتماعی، فرم مشاغل سخت و زیان آور را دریافت کنند و در کمیته هایی که در مراکز استان ها تشکیل می شود، چنانچه شغل این افراد سخت و زیان آور تلقی بشود، به ازای هر یک سال، 6 ماه ارفاق به این افراد داده می شود و آن فردی که 20 سال سابقه متوالی دارد با 30 سال سابقه و آن فردی که 25 سال سابقه دارد با 35 سال، می توانند درخواست بازنشستگی بدهند. ضمن اینکه هر شغلی می تواند در کمیته سخت و زیان آور مورد بررسی قرار بگیرد و هیچ منعی ندارد.
افرادی که دارای معلولیت هستند، در کارگاه های مشمول قانون تأمین اجتماعی اشتغال دارند، با 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه، می توانند درخواست بازنشستگی بدهد. این افراد به جهت اینکه دارای معلولیت هستند و معلولیت این افراد هم در کمیسیون هایی که در سازمان تأمین اجتماعی تشکیل می شود و درصد معلولیت برای این افراد داده می شود، می توانند با 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه، درخواست بازنشستگی بدهند و ارفاق سابقه بگیرند.
کارفرما باید زمانی که لیست را به شعبه تأمین اجتماعی ارسال می کند، عنوان واقعی شغل آن فرد را بزند، مثلاً، اگر من پای دستگاه هستم، اگر من قاب ساز هستم، شغل من را کارگر نزند، حتماً باید بزند قاب ساز، چون اگر کارگر بزند، کارگر یک عام است، زمانی که می خواهد در کمیته سخت و زیان آور مطرح شود، شغل کارگر مورد تأیید قرار نمی گیرد.
حرف آخر در این آموزش
بهترین بیمه، بیمه ای است که شما برای کارفرمایی کار بکنید و آن کارفرما حق بیمه شما را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند، تمام 18 نوع خدمتی که سازمان تأمین اجتماعی به بیمه شدگان ارائه می کند شامل حال شما می شود و چنانچه شما در کارگاه هایی کار می کنید که مشمول قانون تأمین اجتماعی است و کارفرمایی دارید، شما می توانید به کارفرما بگویید که حق بیمه شما را طبق قانون تأمین اجتماعی که ماده 47 بیمه شده اجباری است، حق بیمه شما را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند.
موضوعات مرتبط