منابع تامین مالی و تحلیل آنها

 سر فصل های نوشتار

• منابع تامین مالی
• انتخاب نوع منبع تامین مالی
• تفاوت بین منابع مالی کوتاه مدت و بلند مدت
• انواع منابع تامین مالی کوتاه مدت

حرف اول در این آموزش

مدیریت مالی را علم اداره منابع و مصارف وجوه یک شرکت تعریف می کنند. مدیریت مالی بر خلاف حسابداری که فن است، یک علم میباشد. مدیر مالی وظیفه دارد که منابع و مصارف شرکت که قابل سنجش به پول هستند را اداره کند. منابع، محل تامین وجوه مورد نیاز است و مصارف، محل خرج وجوه است. بنابراین وظیفه مدیر مالی مدیریت منابع و مصارف است.

دوره مدیریت مالی حرفه پلاس

منابع تامین مالی

منابع تامین مالی کوتاه مدت: به منابعی گفته می شود که ظرف مدت یک سال بازپرداخت شود. سر رسید آن ها یک ساله است. عموما منابع تامین مالی کوتاه مدت برای تامین نیازهای کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا برای آن ها از نیاز های بلند مدت استفاده نمی شود. این موضوع یک بحث و اصل در مدیریت مالی است (اصل تطابق). 
منابع تامین مالی بلند مدت: به منابعی گفته می شود که بیش از یک سال سر رسید دارد و در یک سال تصویه نخواهد شد.
در سمت چپ ترازنامه ها منابع مالی شرکت بیان می شود. منابع کوتاه مدت شامل: حساب های پرداختنی، اسناد پرداختنی، پیش دریافت ها و وام کوتاه مدت است. منابع بلند مدت نیز شامل: وام بلند مدت، اوراق مشارکت، سهام و حقوق صاحبان سرمایه (سود انباشته) می باشد.

تفاوت بین منابع مالی کوتاه مدت و بلند مدت

• منابع تامین مالی کوتاه مدت در مقایسه با بلند مدت هزینه تامین مالی کم تری دارند. هر میزان مازاد بر اصل منبع اگر بخواهیم بازپرداخت کنیم و متحمل شویم تحت عنوان هزینه تامین مالی است. 
• منابع تامین مالی کوتاه  مدت در دسترس تر است. دردسر و بوروکراسی کم تری دارد. 
• در صورت استفاده از این منابع، می توان به راحتی در کمتر از یک سال تسویه و باز پرداخت کنیم. عیب بزرگ منابع کوتاه مدت نسبت به بلند مدت این است که اگر خواستیم این منابع را در پایان سال تمدید کنیم، معمولا نرخ بهره تغییر می کند و اعتبار دهنده ممکن است شرایط سخت تریایجاد کند. 

انتخاب نوع منبع تامین مالی

1. برای انتخاب نوع منبع تامین مالی باید حتما به هزینه تامین مالی آن توجه شود. 
2. میزان انعطاف پذیری منبع تامین مالی حتما مد نظر قرار گیرد. 
3. محدودیت هایی که اعتبار دهنده برای شرکت ایجاد می کند مورد توجه قرار گیرد. 
4.تاثیر نوع منبع بر میزان رتبه اعتباری شرکت هم مد نظر قرار گیرد.

انواع منابع تامین مالی کوتاه مدت

1. اعتبار تجاری
2. وام ها و اعتبارات بانکی
3. وثیقه گذاری دارایی های جاری شرکت
4. اوراق و اسناد تجاری 
5. منابع تامین مالی کوتاه مدت دیگر.

اعتبار تجاری:

یکی از متداول ترین شیوه های تامین مالی کوتاه مدت است. اعتباری که فروشندگان به خریداران از طریق نسیه کالا ارائه می دهند. مدت زمانی که به شما مهلت داده می شود تا بدهی تان را پرداخت کنید و مقدار مبلغی که خریداری کرده اید به عنوان یک اعتبار تجاری و منبع تامین مالی کوتاه مدت تلقی می شود. هر چه میزان خرید بیش تر باشد مبلغ تامین مالی بیش-تر خواهد بود. اگر این منبع به صورت مکرر در طی سال مور استفاده قرار گیرد، منبع تامین مالی کوتاه مدت تلقی خواهد شد. 

مزایای اعتبار تجاری:

فاقد تشریفات قانونی خاصی است. 
میزان منبع تامین مالی بسته به میزان خرید نسیه دارد. 
بخاطر عدم پرداخت بدهی برای خریداران خودتان اعتبار قائل شوید یعنی نسیه بخرید و نسیه بفروشید. 

معایب اعتبار تجاری:

عموما در این روش تخفیفات نقدی که می توان از خریدار دریافت کرد را از دست خواهید داد. معمولا شرکت فروشنده تخفیف قائل می شود برای خریدارانی که کم تر آن زمان بدهی خودشان را تصویه کنند به این تخفیف، تخفیف نقدی می گویند. از نظر فروشنده تخفیف نقدی فروش و از نظر خریدار تخفیف نقدی خرید است. 

اعتبار تجاری هم برای شرکت هزینه تامین مالی دارد و این هزینه تامین مالی به دو عامل بستگی دارد:
الف) مدت اعتبار: دوره باز پرداخت بدهی ناشی از خرید نسیه است. 
ب) نرخ تخفیفات نقدی فروش شرکت فروشنده کالاست. 
هر چه مدت اعتبار افزایش پیدا کند، هزینه تامین مالی کم تر می شود و هر چه نرخ تخفیفات نقدی افزایش پیدا کند، هزینه تامین مالی افزایش خواهد یافت.

وام ها و اعتبارات بانکی:

در درجه دوم از اهمیت قرار دارند. اعتبارات بانکی کوتاه مدت عموما در قالب یکی از عقود انجام و منعقد می شود. این نوع منبع تامین مالی علاوه بر هزینه بهره ای که اعتبار گیرنده متحمل می شود، ممکن است برای او محدودیت و شرایطی را هم در نظر بگیرند. مثلا اعتبارگیرنده ملزم به سپرده گذاری درصد معینی از اعتبار بدون پرداخت سود نزد بانک باشد که به این مبلغ، مانده جبرانی می گویند.
سه عامل اثر گذار در هزینه تامین مالی اعتبارات بانکی: 
1. نرخ بهره اسمی وام
2. درصد مانده جبرانی 
3. زمان پرداخت و کسر بهره وام 
زمان اعمال بهره وام ممکن است در ابتدا کل بهره وام محاسبه و کسر شود یا در سر رسید، بهره اعمال و کسر شود. این دو حالت در محسابه هزینه تامین مالی موثر است. عموما نرخ بهره وام با نرخ بهره ای که واقعاً متحمل می شود متفاوت است، نرخ بهره واقعی وام را نرخ بهره موثر می گویند.

 دوره بورس مقدماتی حرفه پلاس

وثیقه گذاری دارایی های جاری شرکت:

شرکت از بانک وام و اعتبار دریافت می کند در مقابل دو نوع از دارایی های جاری خودش را در وثیقه بانک قرار می گیرد و بانک درصدی از آن دارایی را به شرکت وام می دهد. این دارایی شامل:
حساب های دریافتنی و مطالبات: مطالبات تجاری ما از دیگران است که از فروش نسیه کالا و خدمات ایجاد شدند.
موجودی کالا: شرکت موجودی کالای خود را در رهن بانک قرار می دهد.

اوراق و اسناد تجاری:

این روش در کشور ایران توسط نهاد های خاصی (بانک مرکزی) استفاده می شد. در گذشته این روش در گذشته بسیار استفاده می شد و به صورت سفته و برات معمول بوده است. شرکت هر زمان تقدینگی نیاز داشت برات یا سفته صادر شده را به بانک می داد و در مقابل با تنزیل این سفته و برات مبلغی دریافت می نمود که منبع تامین مالی محسوب می شد. دارای بهره هم بود و بانک هم می پذیرفت. حتما باید کسی که از این اوراق استفاده می کرد شرکتی معتبر می بود. 
سایر روش های تامین مالی: نمونه ای از این روش ها شامل: وثیقه گذاری دارایی غیر جاری، پیش فروش محصولات (کالا را ارزان تر می فروشیم و در مقابل وجه نقد را زودتر دریافت می کنیم) و ... می باشد.

حرف آخر در این آموزش

وﻇﻴﻔﻪ ﻫﺮ ﻣﺪﻳﺮ ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻬﻴﻨـه ﺳﺎزی ﺳﺎﺧﺘﺎر داراﻳﻲ ﻫﺎ، ﺑﺪﻫﻲ ﻫﺎ و ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳـﻬﺎم ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر ﺣـﺪاﻛﺜﺮ ﺳـﺎﺧﺘﻦ ﺛﺮوت ﺳﻬﺎﻣﺪاران و اﻓﺰاﻳﺶ ارزش ﺷﺮﻛﺖ اﺳﺖ. ﺑﻨـﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎزار رﻗﺎﺑﺖ، ﻣﺪﻳﺮ ﻣﺎﻟﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﻳـﻖ اﻧﺘﺨـﺎب روش ﻫـﺎی ﺗـﺄﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ بر ﺳﻮدآوری و ﺛﺮوت ﺳﻬﺎﻣﺪاران و ارزش ﺷــﺮﻛﺖ اﺛــﺮ گــﺬارد.