سرفصل های نوشتار
- استارتاپ
- انواع تکنولوژی
- مطالعات امکان سنجی
- قانون سرایت همه چیز به همه چیز
حرف اول در این آموزش
شرکت های نوپا یا استارتاپ ها که در ایران اصطلاحاً به نوپای ناب هم ترجمه شده اند، به تازگی و در نتیجه کارآفرینی خیلی خاص ایجاد شده اند و بحث داغ امروز جامعه هستند.
استارتاپ
1 . استارتاپ ها به معنای کسب و کارهایی هستند که در دو حوزه تکنولوژی های هایتک و تکنولوژی های ایمرجینگ ظاهر شوند و کار کنند.
2. مرکز کسب و کارهای میکرو و خرد کوچک آمریکا معروف به USSBA استارتاپ ها را کسب و کارهایی دانسته اند که عموماً حول و حوش تکنولوژی شکل گرفته اند و پتانسیل بالایی دارند.
3. استارتاپ سازمانی است که یک مدل بیزینس مدل غیر قابل تکرار و مقیاس پذیر داشته باشد.
انواع تکنولوژی
1.تکنولوژی های Low-tech یا بسیط (تکنولوژی های سطح پایین): در منحنی عمر تکنولوژی گاهاً منسوخ شده اند.
2. تکنولوژی های متوسط یا ایمرجینگ: تکنولوژی هایی که قول داده اند در 5 سال آینده به تجاری سازی برسند.
حوزه ژنتیک، اینترنت اشیا، IOE، داروسازی، کشاورزی، ترافیک،لوازم خانگی همگی ایمرجینگ هستند. حتی به روایتی تکنولوژی توزیع برق به شکل Wireless تکنولوژی ایمرجینگ تلقی میشود.
3. تکنولوژی های High-tech ( تکنولوژی های پیشرفته): مبتنی بر تکنولوژی های پیچیده هستند. خیلی رونمایی نشده و هنوز در مرحله خاموش میباشد. استارتاپ در حوزه ای تمرکز میکند که در آن حوزه صنعت تکنولوژی هنوز خاموش است و خیلی عیان نشده است. مثل پزشکی از راه دور،کشاورزی هوشمند، شهرهای هوشمند و...
در کشور ما استارتاپ های High-tech کم اند. یعنی بیشتر استارتاپ ها و کسب و کارهای ما در حالت ایمرجینگ هستند که قول دادند در 5 سال آینده تجاری سازی شوند. مثل اسنپ و تپسی
اما بسیاری از استارتاپ ها مثلاً در حوزه گردشگری سلامت، گردشگری روستایی، در حوزه Low-tech هستند. درسته که به آنها استارتاپ میگوییم اما ارزش افزوده زیادی ندارند و قرار نیست مزیت رقابتی ایجاد کنند. پس تلاش کنیم روند استارتاپ ها و کسب و کارهای نوپایمان به سمت تکنولوژی High-tech باشد. یعنی با تشخیص تکنولوژی های خاموش کسب و کارهایی که در آینده از این تکنولوژی ها استفاده میکنند و مزیت رقابتی دارند مخصوصاً در عرصه بین المللی.
تا اواخر سال 95، نزدیک به 2500 استارتاپ در ایران به وجود آمد که از حیث میزان درآمد، جذب و سرمایه متفاوتند. نزدیک به 18000 فروشگاه اینترنتی دارای نماد e هستند.که تا سال 1400 قرار است به 3 برابر افزایش پیدا کند. برخی نتوانسته اند به دلیل اینکه کپی بوده اند و یا ایده نابی نداشته اند،گسترش دامنه بدهند. حوزه های اپلیکیشن و اپ در طیف افراد جوان و IT man گسترش خودش را داشته و یک بیماری که میتوانیم بگوییم وجود دارد این است که فکر میکنند همه استارتاپ ها باید در حوزه IT و یا ICT باشد. خانواده استارتاپ ها مانند صنعت، تقسیم بندی و خوشه های خودش را دارد. تاکید بر IT و ICT هم حسن است و هم زیان. حسن است به دلیل اینکه سرویس بیس است و مدل درآمدی را خودش تامین میکند( مدل خود تکثیری). و عیب است چون نگاه را از حوزه های خوب دیگر درآمد دار از گسترش استارتاپ ها مثل آنهایی که در سبد خانوار وجود دارند، دور میکند.
پس از جنگ جهانی دوم و پس از دو پارچه شدن آلمان شرقی و غربی ، آلمان غربی از لحاظ صنعت به مشکل برخورد. و تمام زیر ساخت هایش ویران شده بود. دو اتفاق در آن زمان افتاد یکی نظریه ماکس وبر آمد و بر اساس تئوری بروکراسی نظم را وارد آلمان کرد و آلمان ظرف ده سال ساخته شد. از طرف دیگر شومپیتر اتریشی(پدر علم کارآفرینی) آمد و در حوزه علم کارآفرینی و نوآوری نظریه ای مطرح کرد.
ماکس وبر و شومپیتر، هر دو جزو اقتصاددانان مکتب اتریش هستند. اقتصاددانان مکتب اتریش بر روی بحث کارآفرینی و توسعه اقتصاد، نه بر اساس منابع طبیعی بلکه بر اساس منابعی که ریشه در خلاقیت و ذهن دارد کار کردند.
جمله جالبی از آقای شومپیتر هست که به حس قرن 21 و زمانی که استارتاپ ها در آن مطرح اند، برمیگردد" به هرحال هر ابداعی مستلزم تخریب بی رحمانه خیلی چیزهای دیگر است که گاهاً میتوانند قدیمی و کهنه به نظر برسند. اعتقادی که ما مکتب اقتصاد اتریش داریم این است که ابداع ها و نوسازی ها باید مخرب باشد و تخریب مبدعانه باشد و دگرگونی های ریشه ای داشته باشد. "
با اینکه کلمه کسب و کارهای نوپا را در آن زمان نمیبینیم اما کسب و کارهای آلمان در آن زمان بیان رونق تجاری بود که در قالب زایش های جدید بود. زیمنس در سال 1960 با این باور به وجود آمد. شکل آن را که با فضای فعلی مقایسه میکنیم، میبینیم که شکل استارتاپی داشته و میتوانیم بگوییم پدر تکنولوژی دنیاست چون در تمام سبد تکنولوژی ها حضور دارد. و الان که به سایتش مراجعه میکنیم، بسیار از ایده های استارتاپی حمایت میکند. زیمنس یک ایده استارتاپی در حدود 50 سال پیش بود پس بحث استارتاپ ها ریشه در دوران پس از جنگ جهانی دوم دارد. زمانی که مخصوصاً تولید فوردی اتفاق افتاد. تولید فوردی تفکری بود مبتنی بر تحول در اقتصاد جامعه و تحول در ساختار تولید آن زمان که بیشتر در عرصه کشاورزی بود و ساختار تولیدی به این شکل نبود. اکنون بر اساس اقتصاد دانش بنیان همان نظریه را آلمان به صورت تولید پسافوردی انجام میدهد.که مبتنی است بر نوآوری ها خلاق در قالب کسب و کارهای نوپا.
مطالعات امکان سنجی
جریانی را داریم به نام جریان ایده تا ارزش. در فضای کسب و کارهای نوپا ایده ای وجود دارد. ایده از لحاظ علم کسب و کار و کارآفرینی به سه قسمت تقسیم می شود:
آ) توسعه یک محصول جدید
ب) توسعه یک خدمت جدید
ج) توسعه و خلق یک کسب و کار جدید
در علم کسب و کار، ایده را به دلیل خلاقیت های ذهنی می دانند اما در علم کارآفرینی ایده را به دلیل تشخیص فرصت می دانیم. ایده ها قاعدتاً به امکان سنجی نیاز دارند. در مطالعات امکان سنجی یک ایده مخصوصاً با رویکردهای استارتاپی، سه بعد داریم:
آ) بررسی امکان سنجی فنی و تکنولوژیک
ب) بررسی امکان سنجی اقتصادی
ج) بررسی و مطالعات امکان سنجی از لحاظ بازاری
قانون سرایت همه چیز به همه چیز
کسب و کارهای نوپا، یعنی شرکت هایی که به رشد سریع می رسند و قرار است با هزینه کم، با تخصیص منابع کم، با یک فکر و نیروی خوب و با یک ساختار میکرو، یک بیزینس خوب و بازار خوب پیدا کنند، مزیت رقابتی داشته باشند، تجاری‌سازی کنند و محتوای خود را بفروشند. سرایت همه چیز به همه چیز می گوید در قبال این، اتفاقات دیگری هم می افتد، یعنی باید بستری فراهم شود به نام شتاب دهنده ها.
مراکز شتاب دهنده مراکزی هستند که بستری را فراهم می کنند تا استارتاپ ها از آن ها کمک بگیرند، پول بگیرند، میز بگیرند و هدایت شوند تا مسیر درست را یاد بگیرند تا به یک کسب و کار تبدیل شوند.
حرف آخر در این آموزش
باید تلاش تلاش کنیم تا استارتاپ های خود را به سمت استارتاپ های High-tech سوق دهیم. تا بتوانیم مزیت رقابتی ایجاد کنیم.
موضوعات مرتبط